"Plazer hartzeko, solas egiteko, kantatzeko, eta denbora igaraiteko materia"
(Sara, Lapurdi, 1828ko abuztuaren 14a – 1891ko urtarrilaren 2a) euskal idazlea izan zen, Mitxel Elizanbururen lehengusua. Labaienen eta Sarasolaren ustez, XIX. mendeko euskal poetarik onena izan zen, umoretik tristurara erraz igarotzen zekiena. Olerkiez gainera, eleberri labur bat ere idatzi zuen, Piarres Adame izenekoa, 1888an Pauen argitaratu zena.
“Muga anitz zeharkatu dut,
Kontrol zakar sobera pairatu
Zuregatik.
Badakit
Izenetik beretik
Eraikuntza faltsua naizela:
Urguilua eta beldurra
Daramatzat
Nigan.
Gaua dator Lagako hondartzara.
Kobre koloreko itsasoan Izaro datza itzal.
Ogoño lur muturra uhinetaraino
Itxeskatzen bezala da ispilu bila.
Memoria ezabatzen doa.
Saminak ahanzten ditut
Nire biharraren balizko ardatza
Bizi-pozez zizelkatzeko.
Ubarroi hegaldi bat miretsiz
Xuxurlatzen dut ad libitum:
Nork zaitu hark urrunetik
Bezainbeste maite?
Mapa handia tatuatu dut begiaren zurian
Zure hatzaren ez galtzeko.”
Itxaro Borda